Wade Mccrae Washington, 11aylıkken serebral palsi tanısı almış bir birey. Doktorlar 10 yıldan fazla yaşamayacağını iddaa ediyorlardı, kendisi şu anda şampiyonlara katılan lisanslı bir vücut geliştirme sporcusu olarak hayatına devam ediyor. Wade bütün özel gereksinimleri olan kişiler için motivasyon kaynağı olabilir. Hikayesini kendi ağzından dinlemeye ne dersin? Çeviren: İbrahim Halil Öztürk /ilkevin.com.tr Video kaynağı
Engelliler, dünyadaki en büyük azınlık ve eğlence dünyasında en az gösterilenler biziz. Doktor yürüyemeyeceğimi söyledi, ama burada karşınızdayım. Ama, sosyal medya ile büyüseydim, burada olabileceğimi düşünmüyorum. Umarım birlikte günlük hayattaki engelliler için daha pozitif bir imaj yaratabiliriz. Belki daha fazla pozitif imaj olursa internette daha az nefret olur. Belki de olmaz. “Serebral palsiyim. Durmadan titriyorum.”
Çocuklarda yeni bir motor becerinin öğrenilmesi bol tekrar sonucu performansın gelişmesi ile başarılır. Başlangıç öğrenme fazında dikkat gereksinimleri çok yüksek düzeyde iken, beceri otomatikleşmeye başladığında; performans plato seviyesine ulaşır ve dikkat gereksinimi azalmaya başlar. Bir motor görev aynı anda başka ek görevle beraber yapılıyorsa, öğrenme aşamasında motor performansta bozulma ile sonuçlanır. Motor görev otomatikleştiği andan
Zou Hongyan tek çocuğunu 1988 yılında dünyaya getirdiğinde doğumda yaşanan komplikasyonlar, oğlunun serebral palsi olmasına sebep olarak onu hayat boyu engelli bıraktı. Yaşadığı bölgedeki doktorlar oğlundan ümidini kesmesini teşvik ettiler. Çocuğun zor bir hayat yaşayacağına inanıyorlardı. Üstelik eşi de aynı görüşü paylaşıyordu. Ancak Zou herkesin iddialarını reddetti, oğlunun babasından boşandı ve hiç kimse ona arka
