Çoğu ebeveyn, okul öncesi dönemdeki çocuğunun okula hazır olması için ne gibi becerileri sahip olması gerektiğini sorarken, harfleri öğrenmiş olma ya da yirmiye kadar sayabilme gibi akademik yeteneklerin listelenmesini bekler. Akademik beceriler, anaokulu yaşındaki çocuklar için iyi bir başlangıç sağlayabilir ama çoğunlukla, çocuğun kreşte başarılı olabilmesi için sahip olması gereken en önemli beceriler düşünsel değil, davranışsaldır.

Sağlam davranışsal becerilere sahip öğrenciler sınıfın tüm performansına katkıda bulunur. Öğretmen bir şeyi düzeltmek veya rahatsız edici bir davranışla uğraşmak zorunda kaldığında, tüm sınıf ivmesini kaybeder ve başıboş davranmaya meyilli bir hale gelir. Çocuklarınıza bu önemli davranışları pratik yapmasında yardımcı olmak, sadece eğitimlerinde ve öğrenme yeteneklerinde değil, aynı zamanda öğretmenlerin davranışları düzeltmek yerine, öğrenmeyi kolaylaştırma üzerine odaklanmalarında yardımcı olacak.

İşte okul öncesi dönemdeki çocuğunuzla üzerinde çalışmaya başlayabileceğiniz bazı davranış becerileri.

1. Sessizce odaklanma (10-15 dakika)

Anaokulu öğretmenleri çoğu beş altı yaşındaki çocuğun kısa süreli dikkatlerini sürdürebilmeleri için yeni ve hareketli şeyler yapmada harikadır. Fakat çocukların çoğunlukla hikâye zamanları gibi anlarda hareketsiz oturmaları beklenir.

Yerel kütüphanenizde bu tarz etkinlikler güzel bir pratik olabilir!

2. Sıraya Girme

Anaokulu çocuklarının çoğunlukla malzemeleri paylaşmaları, oyun sahalarında ve sınıf oyun istasyonlarında sıraya girmeleri gerekir.

Çocuğunuzun bu beceriyi diğer çocuklarla farklı etkileşimlerde bulunarak pratik yapmasına yardım edin. Oyun zamanında çocuğunuzun ve arkadaşının lego gibi tek tip oyuncakla beraber oynamalarını sağlayın. Böylece paylaşmak için bir fırsatı olacaktır. Bunun dışında bir arkadaşıyla yap-boz yapması ya da kalabalık bir zamanda parka gitmek gibi aktiviteler denenebilir.

3. Diğerlerinin de öne çıkmasına izin verme

Çoğu anaokulu sınıfında yirminin üzerinde çocuk bulunur ve bu çocukların zamanı ve ilgiyi diğer çocuklarla paylaşmaya hazırlıklı olması gerekir. Çocukların her fırsat için seçilmeyeceklerini ya da her el kaldırdıklarında çağırılmayacaklarını anlaması gerekir.

“İlginin odağı” rolünden çıkmak çoğu öğrenci için zor olabilir. Çocuğunuzun değerinin değişmediğini bilmesini sağlayın.

4. Yetkideki kişileri ayırt etme

Anaokulu öğrencilerinin okuldaki çeşitli yetişkinleri dinlemeleri, onlardan bir şeyler öğrenmeyi başarabilmeleri, onlara saygı duymaları gerekir. Öğrenciler sadece öğretmenlerle değil, yemek çalışanlarıyla, uzmanlarla, ebeveyn yardımcılarıyla ve farklı okul çalışanlarıyla iletişim içinde bulunurlar.

Çocuğunuzun yetişkinler etrafında rahat olabilmesine yardım etmek için farklı arkadaşlarınızla oyun buluşmaları ayarlayın. Saygılı tavırlar sergilemeye teşvik edin. Sözünü dinlemesi gerekenlerin sadece anne ve babasının olmadığını öğrenmesine yardım edin.

5. Kontrol dürtüsüne sahip olma

Öğrencilerin sınıfta vücutlarını kontrol etmesi gerekecektir. Vücudun kontrolü, el ve ayaklarını sağa sola savurmaması ya da komik ses çıkarma isteğini kontrol etmesi gibi birçok davranışı kapsar.
Çocuklarınıza kişisel alan kavramını “kişisel baloncuk” şeklinde anlatarak öğretmeyi deneyebilirsiniz.

6. Aileden ayrı kalma

Çoğu anaokulu öğrencisi okulun ilk haftalarında ailelerinden ayrı kalma kaygıları yaşarlar. Onları almak için geri döneceğinize emin olmalarını sağlayarak çocuklarınıza yardımcı olabilirsiniz.

Ayrılış anını kolaylaştırmak için “hızlıca vedalaşma” tekniğini kullanabilirsiniz. Çocuklar, anne babaları onları çabucak bıraktığında daha az zorlanırlar. Hızlı bir kucaklaşmadan sonra “Seni yakında göreceğim. İyi bir gün geçir.” deyin ve uzaklaşın. Çocuklar ebeveynleri sınıfta oyalandıklarında daha fazla zorluk çekerler. Çocuğunuzun sizin öğretmene güvendiğinizi ve onun sizsiz orada güvende olduğunu bilmesi gerekir.

7. Kendine yardım etme

Yirmi veya daha fazla kişinin olduğu bir sınıfta, çocukların önünü iliklemek, fermuarını çekmek, çantalarını bir kenara koymak veya oradan almak, ayakkabıları bağlamak ya da tuvalet becerileri gibi kendi işlerini kendileri halledebilmeleri önemlidir.

Çocuğunuza her işte yardım ete dürtünüze karşı direnin. Kendi kendilerine giyinmelerini, tuvalete gitmelerini destekleyerek dışa bağımsızlıklarını ve öz bakımı teşvik edin. Küçük çocuklar çoğu zaman bizim onlara yapmalarına izin verdiğimizden çok daha fazlasını yapabilecek kapasitededirler.

Bu listenin sadece genel hatları çizdiğini unutmayın. Tüm çocuklar belirli zamanlarda bu alanların bir ya da daha fazlasında sıkıntı yaşar. Çocuğunuzun öğretmeninin ve okul çalışanlarının donanımlı ve beceri düzeylerine aldırmadan her öğrenciyle çalışmaya hazır olduklarından emin olun.

Çeviren: Ayşegül Kılıç (ilkevin.com.tr)
Kaynak: Scholastic