Çocuğun kişilik oluşumundaki en temel basamağı aile oluşturmaktadır. İleriki yaşamında ise okul ve çevresi tarafından şekillenmektedir. Kişiliğin temelleri 5-6 yaşlarda aile tarafından atılmaktadır. Bu nedenle çocuğun kişilik gelişimindeki en büyük etkenin aile olduğunu söyleyebiliriz. Anne babanın çocuğa karşı tutumu, çocuğun davranış ve kişilik oluşumunda önemli bir etkiye sahiptir. Çocuk anne babasını gözlemler, onları rol model alır ve taklit ederek gelişir. Çocuk olumsuz uyaranların fazla olduğu bir çevrede büyüyorsa ve hoşa gitmeyen sıfatlar yakıştırılarak hitap ediliyorsa olumsuz bir benlik kavramı geliştirir. Bu ortamda büyüyen çocuklarda ise kendine karşı güvensizlik duygusu gelişir ve benlik saygısı azalır. Çocuk yaşamı olumsuz değerlendirir ve kendini memnun edemez.
Çocuğun olumlu bir benlik kavramı geliştirmesi, bulunduğu çevredeki kişiler arasındaki ilişkilerin güven verici, saygı, sevgi ve esnek bir yaklaşımda olmasına bağlıdır.
Çocuk anne babasıyla olumlu ilişkiler kurmuşsa kendini, zevklerini ve yeteneklerini tanır. Böylece ileriki yaşamında fayda sağlayan karakter oluşumunun ilk adımları erken yaşlarda atılmış olur.
Referans: KAYA M. On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9 (9), 193-204,1997
Deniz Çelik
Çocuk Gelişimi Eğitimcisi